|
K3 musicals en films
veel over de cd's en dvs's en plaatjes van K3:
bijvoorbeeld de premiere:
De meiden van K3 zijn terug in een nieuwe bioscoopfilm. Eerder heeft het dappere zangtrio een avontuur beleefd met een
magisch medaillon.
Foto's: (c) Patrick van Emst
De meiden van K3 zijn terug in een nieuwe bioscoopfilm. Eerder heeft het dappere zangtrio een avontuur beleefd met een
magisch medaillon, maar deze keer komen ze in een magische wereld terecht! Karen, Kristel en Kathleen krijgen een uitnodiging
om te zingen voor een verwend prinsesje in een sprookjeskoninkrijk. Ze ontmoeten vele, kleurrijke sprookjesfiguren en krijgen
het aan de stok met een boze tovenaar. Hoe hebben de drie meiden dit avontuur ervaren? Filmfocus.nl is het ze gaan vragen...
Wat
kunnen jullie vertellen over de personen die jullie in K3 en het IJsprinsesje spelen?
We spelen K3, maar we zien er
uit - vanaf het moment dat we naar het sprookjesland geflitst worden - als prinsessen. Het is niet ons dagelijkse joggingpakje.
Wat is jullie taak in het verhaal?
Kristel lacht: Het lijkt een beetje op Mission: Impossible... Er is een
prinsesje in het kasteel dat zeer ongelukkig is en dat is dan ook de IJsprinses die zo verwend is. Daar is wel een goede reden
voor, want haar hartje is bevroren door een tovenaar, omdat ze niet met hem wilde trouwen. En wij gaan een uitdaging aan met
de tovenaar om zijn vloek te verbreken. We moeten daarvoor van alles doen. We komen op onze weg ook iedereen tegen die in
Sprookjesland woont. Bijvoorbeeld Roodkapje en Hans & Grietje.
Ik zag inderdaad het snoephuisje voorbij komen!
Jullie moeten dus de uitdaging aangaan. Als dat niet lukt, moet de prinses dan toch trouwen?
Kristel: Nee, dan maakt
hij van ons...ijsjes.
Kathleen: We moeten op zoek gaan naar de naam van de 'tovenaar-zonder-naam'. Dat is moeilijk hè,
de naam vinden van een tovenaar die geen naam heeft.
Jullie hebben eerder in 'Het Magische medaillon' gespeeld.
Dat was jullie eerste film. Hebben jullie de acteer-ervaring daarvan een beetje kunnen toepassen in deze film?
Kathleen:
De tweede film ging vlotter. Het leuke is, we krijgen het scenario en eerst lees je dat wat thuis en dan werken we drie dagen
alleen met de regisseur. Dat vind ik altijd wel heel leuk. Dan kun je het scenario een beetje naar je hand zetten en de zinnetjes
een beetje naar je eigen mond.
Dus dat mag je zelf zo'n beetje bedenken?
Kathleen: Je geeft het verhaal
wat mee met wie je bent in K3 en dat wordt dan helemaal doorgetrokken samen met de regisseur. Als we op de set komen is de
tekst al goed doorgenomen. Dat is wel goed, want op de set zijn zoveel mensen, er lopen dertig man rond. Dat is dan wel griezelig
als je dan moet acteren voor zoveel toeschouwers. Dus daarvoor zijn die drie dagen repetitie alleen met de regisseur wel heel
dankbaar.
Jullie zijn als K3 eigenlijk zo ongeveer één fenomeen. Welke verschillen bestaan er tussen jullie in de film?
Kathleen:
Binnen K3 hebben we ieder ons eigen karakter. Ik ben het typische domme blondje, heel naïef. En ik heb het allemaal zo'n beetje
later door dan de andere twee.
Karen: Ik ben de nonchalante. En zeker in deze film heb ik zowat de ironische, allé, zo'n
beetje droge humor. Plagerige grapjes maken zo.
Kristel: Ik neem de kaart en ik zal zeggen hoe we gaan en heb geen schrik
van de tovenaar. The leader of the band en dan toch soms ook niet. We vullen elkaar aan.
Jullie komen op een gegeven
moment Aladdin tegen, gespeeld door Mimoun Ouled Radi uit Shouf Shouf Habibi. Werden jullie verliefd op hem?
(iedereen
lacht) Karen: Ik denk dat dat eerder andersom was... Hij speelt wel een beetje een macho, maar ik denk dat hij in het echt
ook wel een beetje een vrouwenversierder is.
Kathleen: In de film waren we toch wel onder de indruk van hem, hè. We lagen
daar zo languit op zijn tapijt en we mochten meevliegen.
Maar dat tapijt was eigenlijk kapot! Er kwam allemaal stoom
uit...
(Ze moeten alledrie even giechelen) Kathleen: Ja, dus als snel was de indruk een beetje voorbij. Ik denk dat
we alledrie wel een beetje stiekem zogezegd verliefd waren, maar we laten net niet echt zien in de film.
Karen: Het is
wel Aladdin, de enige echte!
Kathleen: Die kom je maar één keer in je leven tegen.
Filmfocus in gesprek met K3 (Kristel Verbeke, Kathleen Aerts en Karen Damen) over hun nieuwste film: 'K3 en het IJsprinsesje'
Vonden
er nog grappige dingen plaats tijdens de opnames?
Kathleen: Het stoerste vond ik dat wij zelf onze stunts eigenlijk
doen. Dat was meteen ook mijn grote blunder. In de film vallen we van het vliegend tapijt, helemaal naar beneden. Als we van
een stelling springen dan kwamen we in hooi terecht. Ik moest als eerste springen en ik ging helemaal onderuit, het was geen
gezicht. Echt zo met mijn benen omhoog. Ik hoop dat ze dat niet gaan gebruiken!
Kristel: Een vies, eng moment vond ik bij
de tovenaar, toen we in die kou binnenkwamen en dat er allemaal ratten in glazen bokalen zaten.
Echte ratten?
Kristel:
Ja ja, en we hebben daar de hele dag eigenlijk gefilmd. Dat was niet mijn beste dag. Stel dat die ontsnappen...
Karen:
Het leukste vond ik toen in plaats van een postduif een postolifant met een brief aan moest komen. Dat was dus de uitnodiging
op het kasteel. En die olifant had blijkbaar honger, want die heeft de brief opgegeten. Maar gelukkig hadden de mensen van
de rekwisieten een paar brieven gemaakt, want ze hadden wel voorzien dat dat beest veel zou eten. Als hij iets in zijn slurf
krijgt dan denkt hij dat dat om op te eten is. Hij heeft er wel eentje verslonden ja.
Het was dus echt een échte
olifant!
Kristel: Ja een echte. Suzy heet ze, vier jaar en ze heeft het heel goed gedaan. Aan het einde van de draaidag
heeft ze dan wel wat pannenkoeken gekregen van mij omdat ze het zo goed had gedaan. Toen was ze heel blij.
Wat vonden jullie het allerleukste om te doen in deze film?
Kathleen: Die draaidag met de olifant vond ik wel heel
leuk. We moesten heel stil zijn, want als er een beetje teveel lawaai was zou ze schrik kunnen krijgen. En als ze dan één
stap fout zet ligt ons decor aan diggelen.
Kristel: Het leukst eigenlijk was als we aan de feesttafel zitten, dat alle
personages en alle acteurs samen waren en alle figuranten in die enorm mooie balzaal... ik vond dat zo'n tof sfeerke, precies
alsof we in een echt kasteel zaten met zo'n koning...
Kathleen: Het spannendste vond ik toen we de eerste keer moesten
spelen met grote acteurs. Peter (Faber) of Mimoun... Ja dat was toch zo wat aftasten van, dat zijn zo'n grote talenten.
Hebben
jullie nog iets van hen kunnen leren?
Kathleen: Ja, omdat zij zich zo inleven en zo levensecht spelen dagen ze ons
een beetje uit om zelf meer te geven. Het is makkelijker om zelf wat beter te spelen als je goed tegenspel krijgt. Dan zie
je een beetje hoe ik dat doe en kan je zien wat zij erin leggen. Bijvoorbeeld Carrie (Tefsen) - ik had daar echt wel schrik
van - die kon heel goed een heks spelen. Dan is het niet zo moeilijk om te acteren dat je angst hebt.
Kristel: Ik vind
vooral dat ze heel veel discipline hadden ook. Helemaal geen streken, allures. Ze deden heel gewoon, ook als ze soms een paar
uur moesten wachten. Die zeurden niet, dus dacht ik: o, dan zullen wij ook maar niet zeuren.
Jullie hebben natuurlijk
ook andere dingen gedaan, de musical Doornroosje bijvoorbeeld, en in de eerste plaats zingen jullie... Wat is nou het leukste
om te doen?
Karen: Ik denk dat het voor alledrie de combinatie is. Want het is heel leuk om een film te mogen doen,
maar als die dan klaar is hebben weer zoiets van: Okee, en nu gaan we nog eens zingen. En dan gaan we optreden en doen we
een tournee en daarna een tv-programma. Dus dat is echt leuk, die afwisseling. Dat het niet altijd hetzelfde is.
Ja,
want over een paar maanden gaan jullie een optreden doen, hè? Willen jullie daarna weer een film maken, of heb je nu wel weer
genoeg films gemaakt...
Kathleen: We gaan wel effe toeren en we plannen eigenlijk nooit heel erg op voorhand. Dus we
zullen wel zien. Ik denk dat we alledrie - als er een leuk scenario ligt - er toch nog wel zin in hebben om nog eentje te
maken. Maar er zijn nu nog geen concrete plannen voor.
Karen: Eerst nog afwachten wat ze van deze vinden, hè!
Suzanne
Beukers
Copyright 2000-2005 Filmfocus BV en partners. Alle rechten voorbehouden.
Mimoun Ouled Radi (geboren in 1977 in Amsterdam) is vooral bekend van de Nederlandse komedie 'Shouf shouf habibi!'
en de TV-serie die daarop volgde. Daarnaast verricht hij ook presentatiewerkzaamheden. In 'Najib loopt warm' probeert hij
- samen met zijn goede vriend Najib - om tips en trucs te ontfutselen van oud-Oranjespelers. Najib en Mimoun zetten zich ook
in voor de Stichting Jeugdsportfonds. Dit fonds zet zich onder meer in om kansarme jongeren de mogelijkheid te bieden de contributie
voor een sportclub te betalen of sportkleding aan te schaffen. Met 'K3 en het IJsprinsesje' treed Mimoun op in een voor hem
onbekend genre. Maar zoals hij zelf verklaarde: "...om K3 te mogen ontmoeten, daar zou iedereen blind voor tekenen!"
Je
speelt in 'K3 en het IJsprinsesje'. Dat is een ander soort film dan 'Shouf shouf habibi!' . Hoe ben je daar zo bij gekomen?
Ik werd gebeld door de producenten: "Hey Mim, we hebben je in 'Shouf shouf' gezien en het lijkt ons leuk als jij de rol
van Alladin wilt spelen." Ik vroeg: "Moet ik dan auditie doen?" Maar nee, ik kon gelijk beginnen. Hij vroeg of het me leuk
leek en ik heb daar niet eens aan getwijfeld.
Het verhaal gaat verder op:
|
